یا حسین علیه السلام

 عمر پر برکت آن حضرت

اکنون که سال (1415 قمری) را می گذرانیم از عمر گرانمایه آن امام همام وصاحب الامر حدود یک هزار ویکصد وشصت (1160) سال می گذرد، وتا هر وقتی که خداوند متعال اراده فرماید ومقدر دارد زنده خواهد بود تا روزی ظهور فرماید. روایت است هنگامی که ظاهر شود سیمای جوان سی یا چهل ساله خواهد داشت وگذر زمان در آن حضرت تاثیر نگذارد، تا قدرت پروردگار در این امر مهم آزمون وامتحانی باشد برای مردمی که در انتظار مهدی موعود - عجل الله تعالی فرجه - هستند. حضرت امام رضا - علیه السلام - فرمودند: از علامات او این است که پیر نمی شود تا اجلش فرا رسد.

شمایل حضرت

صاحب الامر کشیده قامت است، نه بلند ونه کوتاه می نماید. چهره ای خوش ودرخشنده وزیبا دارد. بر گونه راستش خالی است وحضرت گشاده پیشانی وفراخ رخساره باشد ورنگ چهره درخشان وسرخگون وبر بازوی راستش دو آیت قرآنی ذکر شده است. از معصومان - علیهم السلام - که از سوی پیامبر اکرم ذکر می کنند. - نقل است که رسول خدا فرمود: مهدی شبیه ترین مردم به من است واو در شمایل واقوال وافعال به من شباهت دارد.


اعتقاد به مهدی موعود در سایر ادیان

اعتقاد به قیام حضرت مهدی - علیه السلام - که مصلحی الهی وجهانی است در بسیاری از ادیان دیگر وجود دارد که با اندک اشارتی به چند مورد آن بسنده می کنیم. نه تنها شیعه بلکه اهل تسنن وحتی پیروان بسیاری از مذاهب دیگر چون یهود، نصاری، زردشتیان وهندوان به ظهور یک منجی بزرگ الهی ویک مصلح جهانی ونجاتبخش انسانها از زیر بار جور وستم، اذعان واقرار دارند وپیروان این مذاهب نیز در انتظار او بسر می برند. در کتاب دید که نزد هندوان از کتب آسمانی تلقی می شود آمده است که: پادشاهی بعد از خرابی دنیا پیدا شود که او پیشوای همه خلائق عالم باشد. نامش منصور است وتمام عالم را بگیرد وبه دین خود در آورد، وهمه کس را از مومن وکافر بشناسد وهر چه از خدا بخواهد بر آید.(1)

مرحوم محدث نوری در کتاب نجم الثاقب آورده است که منصور نام حضرت مهدی - علیه السلام - می باشد که در کتاب دید ذکرش رفته است. علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار جلد پنجاه ویک صفحه 30 نقل فرموده است: شیخ فرات بن ابراهیم کوفی در تفسیر آیه 33 از سوره اسرا از حضرت امام باقر - علیه السلام - نقل کرده است که فرمود: در تفسیر این آیه می توان گفت منظور امام حسین - علیه السلام - است یعنی مظلوم کشته (شهید) شد. ودر تفسیر قسمت دیگر آیه نیز فرموده است خداوند مهدی - علیه السلام - را منصور نامید. همچنان که پیامبر خدا - صلی الله علیه وآله - نیز احمد، محمد ومحمود نامیده شد ونام حضرت عیسی - علیه السلام - مسیح ذکر شده است. شاید نکته تعبیر از آن حضرت به امام منصور همان باشد که در زیارت عاشورا ودعای ندبه ذکرش رفته است. ترجمه این فراز زیارت عاشورا چنین است: ومصیبت بر من - به واسطه ظلم وستمی که بر شما رفت. - سخت ودشوار است. پس از خدایی که مقام تو را بلند وگرامی داشت ومرا هم به واسطه دوستی عزت بخشید در - خواست می کنم که روزی من کند تا با امام منصور از اهل بیت محمد - صلی الله علیه وآله وسلم - خون خواه تو باشم. (در اینجا منظور حضرت ولی عصر است). ترجمه این فراز از دعای ندبه نیز چنین است: کجاست منصور، پیروزمندی که بر هر متعدی بشورد؟ در کتاب جاماسب که از شاگردان زردشت است، چنین آمده است: مردی از زمین تازیان از فرزند هاشم بیرون آید. مردی بزرگ سر وبزرگ تن وبزرگ ساق که بر دین جد خویش بود وبا سپاهی بسیار روی به ایران نهند وآن را آبادان کند وزمین را از داد پر نماید واز دادگری وی باشد که گرگ با میش آب خورد.(2) در پاورقی مطلب فوق مذکور است که صاحبان سیر وتواریخ می نویسند که جاماسب برادر گرشاسب بن سهراسب مدتی در نزد زردشت کسب معارف نموده است. ضمنا یاد آوری این امر ضرورت است که آنچه از کتاب جاماسب نقل شد در احادیث وروایات ما هم آمده است، چنانکه در خصال شیخ صدوق ومنتخب الاثر از امیر مومنان علی - علیه السلام - نقل است که فرمود: وقتی که حضرت قائم قیام نماید، آسمان قطراتش را نازل می کند وخداوند با باران رحمتش زمین وگیاهش را خارج می سازد. دشمنی وکینه توزی از دل مومنان بیرون می رود. درندگان وحیوانات باهم آشتی می کنند. در کتاب زند که آن نیز درباره مذهب زردشتیان می باشد نقل شده است: آن گاه فیروزی بزرگ از طرف ایزدان می شود واهریمنان را منقرض می سازد، تمام اقتدار اهریمنان در زمین است ودر آسمان راه ندارد. بعد از پیروزی ایزدان وبر انداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود برسد وبنی آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست.(3) کتاب تورات نیز در سفر تکوین خود از دوازده امام - علیهم السلام - که از نسل اسماعیل پیامبر بوجود می آیند سخنانی آورده است: ودر حق اسماعیل تو را شنیدم. اینک او را برکت داده ام واو را بارور گردانیده ام وبه غایت زیاد خواهم نمود ودوازده سرور تولید خواهم کرد واو را امت عظیمی خواهم داد.(4) در مزامیر حضرت داود - علیه السلام - آمده است: اما صالحان را خداوند تایید می کند.... صالحان وارثان زمین خواهند بود ودر آن همیشه ساکن خواهند شد.(5) در قرآن مجید، سوره انبیا، آیه 105 - که به ترجمه آن اکتفا می کنیم. - آمده است: ما در زبور وبه دنبال ذکر نوشتیم که بندگان شایسته ما وارث زمین خواهند شد. ونیز در سوره اسراء آیه 57 آمده است که زبور را به داود دادیم. ودر سوره انبیاء آیات 48 و7 آمده است که تورات به ذکر اطلاق شده است. همچنین در سوره نور آیه 55 حضرت حق می فرماید: خداوند به کسانی از شما - که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام داده اند. - وعده کرده است که آنان را در زمین خلیفه وجانشین خود کند، چنانکه گذشتگان را خلافت وجانشینی بخشید. دینی را که خدا بر ایشان پسندیده است، برقرار نماید وترس آنان را به ایمنی مبدل سازد که مرا عبادت می کنند وهیچ چیزی را شریک من قرار نمی دهند. همچنین خداوند متعال در سوره قصص آیه مبارکه 5 می فرماید: اراده کرده ایم که بر مستضعفان (خدا پرستانی که زیر بار ستم جورگران وظالمان ناتوان شده اند) منت نهیم وآنان را پیشوا ووارث خود در روی زمین قرار دهیم. از چنین آیاتی که به چند نمونه آن اشاره شد، بر می آید که سرانجام جهان هستی در دست بندگانی سزاوار وصالح وشایسته الهی ووارثان زمین قرار خواهد گرفت واین میراث تاریخی بشر به آنان سپرده شود واین امانت به امانتداران حقیقی وصالحان راستین خواهد رسید ودر پرتو درخشان شمشیر عدالت، حق در جهان جاری خواهد شد.

اعتقاد به صاحب الامر در منابع اسلامی

پیامبر بزرگوار اسلام، این منجی عالم بشریت - صلی الله علیه وآله وسلم - ونیز هر کدام از ائمه اطهار - علیهم السلام - به تکرار ودر محافل مختلف وبه مناسبتهای گوناگون از حضرت قائم - علیه السلام - وظهور وقیام وغیبت طولانی ودیگر ویژگیهای ایشان، واز فواید ظهور وعلامات آن نجاتبخش انسانها خبر داده اند، وبسیاری از اصحاب ویاران وپیروان راستین معصومین - علیهم السلام - این اخبار وروایات واحادیث را نقل کرده اند. در کتاب الامام المهدی نام پنجاه نفر از صحابه پیامبر - صلی الله علیه وآله - وپنجاه تن از تابعین که احادیث مربوط به حضرت مهدی را روایت کرده اند یاد شده است.(6) تعدادی از شاعران معروف وبزرگ ونام آور عرب زبان، مضامین این روایات واحادیث را سالها - بل متجاوز از یک قرن پیش از میلاد حضرت مهدی - علیه السلام - در اشعار ارزشمند خویش بیان کرده اند. کمیت(7) این شاعر مبارز ونستوه وخستگی ناپذیر شیعی، شعری بس زیبا وبسیار غنی درباره ظهور آن حضرت در حضور امام باقر - علیه السلام - قرائت کرد. آن گاه این شاعر متعهد از زمان قیام وظهور آن منجی عالم بشریت سوال کرد.(8) آن گاه که اسماعیل حمیری به خدمت حضرت امام صادق - علیه السلام - تشرف یافت واز هدایت وراهنمایی آن بزرگوار برخوردار شد، قصیده ای طولانی وبس زیبا درباره غیبت وظهور حضرت قائم - علیه السلام - که از امام صادق - علیه السلام - شنیده بود، سرود، که ترجمه چند بیتی را از آن ذکر می کنیم: پروردگارم را گواه می گیرم که قول تو بر همه مردم چه مطیع وچه گناهکار حجت است. (این بیت اشاره به سخنان دربار حضرت امام صادق - علیه السلام - دارد). فرموده ای که ولی امر وقائمی که جانم مشتاق دیدار اوست، غیبتی دارد که بدون تردید غایب خواهد شد. درود خداوند بزرگ بر این غایب باد. حضرتش، مدتی در پس پرده غیب می ماند، وآن گاه ظهور می کند وشرق وغرب جهان را با شمشیر عدلش از داد وعدالت پر می سازد. دعبل خزاعی، این شاعر توانمند سده سوم، قصیده بسیار رسا وزیبایی سروده بود که در خدمت حضرت امام رضا - علیه السلام - قرائت کرد. قسمتی از ترجمه آن را می خوانید: اگر آنچه را امروز یا فردا، حسرت وامید وقوع آن را دارم نمی بود، دلم از آه واندوه وشرر، بر ایشان (اهل بیت - علیهم السلام -) پاره پاره می شد. وآن امید به قیام امامی است که بی تردید به پا خواهد خاست، وحضرت با نام وهمراه با برکات خداوندی قیام خواهد فرمود. واو (حضرت مهدی - علیه السلام -) در میان ما حق وباطل را جدا می سازد وپاداش وکیفر می دهد.(9) هنگامی که دعبل این ابیات زیبا وسرشار از حقایق وشیوا ورسا را به عرض حضرت امام رضا - علیه السلام - می رسانید، امام بزرگوار سر زانوی تفکر وتامل داشت وبعد از پایان سروده، سر برداشت وفرمود: ای خزاعی، این اشعار زیبا را روح القدس بر زبان تو جاری ساخته است. سپس اشاره دیگری نمود وفرمود: آیا تو می دانی آن امام کیست؟ دعبل خزاعی عرض کرد: ای امام هدی نه نمی دانم. اما شنیده ام که امامی از دودمان شما بزرگواران خروج می فرماید وجهان را از عدل وداد پر می سازد. او که منتقم خواهد بود وهستی را به سوی عدالت دعوت خواهد کرد. حضرت فرمود: ای دعبل! امام بعد از من پسرم، محمد است (امام جواد - علیه السلام -) آن گاه فرزندش علی (امام هادی - علیه السلام -) وسپس پسرش حسن (امام حسن عسکری - علیه السلام -) به امامت خواهند رسید، وبعد از او پسر حسن - علیه السلام - حجت قائم - علیه السلام - مهدی است که در غیبت او انتظارش را می برند وبه هنگام ظهورش فرمان او را مطاع خواهند بود، واگر از دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند متعال آن روز را به درازا کشاند تا صاحب الامر - علیه السلام - خروج نماید وجهان را از عدل وداد پر سازد. چنانکه از جور وستم پر شده است.(10) تعداد دیگری از شاعران معروف، که معاصر با ائمه اطهار - علیهم السلام - ویا سرایندگانی که معاصر حضرت بوده اند، در اشعار خویش صریحا یا به اشاره از آن مهدی موعود - ارواحنا فداه - سخن گفته اند.(11) چه بسا در ملاقات ودیدارها اتفاق می افتاد که از ائمه اطهار - علیهم السلام - می پرسیدند: آیا قائم آل محمد ومهدی منتظر، شما هستید؟ ائمه بزرگوار، آن راهبران راستین بشریت در پاسخ سوال، بنا به موقعیت مناسب به معرفی امام قائم - علیه السلام - می پرداختند واز ظهورش سخنهایی می فرمودند. به واسطه همین شهرت که در احادیث نقل می شد، قبل از تولد حضرت، عده ای به دروغ ادعای مهدویت کردند ویا افرادی دیگری، بعضی را به چنین ادعایی منسوب می کردند واز این طریق سوء استفاده می کردند.

فرقه کیسانیه را برای نمونه می توان نام برد که حدود یک قرن پیش از تولد امام زمان - علیه السلام - محمد حنفیه را امام مهدی منتظر می پنداشتند. ودر این تصور وگمان بودند ومی پنداشتند که او از نظرها پنهان شده است، وروزی فرا خواهد رسید که قیام کند ودر مورد ادعای خود به اخبار وروایاتی که از پیامبر خدا - صلی الله علیه وآله وسلم - ومعصومین - علیهم السلام - قبلا در زمینه غیبت امام عصر - علیه السلام - نقل شده بود تمسک می جستند وآن سخنان را معیار ادعای خود می کردند.(12) مهدی عباسی از خلفای بنی عباس نیز خویش را به کذب ودروغ محض، بین مردم مهدی موعود نامید. تعداد زیادی از علمای شیعه ودانشمندان اهل سنت، روایات واخبار واحادیثی درباره حضرت قائم - علیه السلام - در کتب خود آورده اند. چنانکه یک صدر وشش نفر از بزرگان نقل حدیث، در کتاب نوید امن وامان در صفحات 92 - 95، نام برده شده اند، ونیز نام سی وهشت نفر دیگر در کتاب المهدی المنتظر تالیف آل یاسین در صفحات 80 - 82، یاد آور شده است. احمد بن حنبل که در تاریخ 251 هجری وفات یافته است وبخاری که متوفای سال 256 هجری می باشد، از جمله کسانی هستند که در کتابهای خود - که قبل از تولد حضرت قائم نوشته اند. - احادیث وروایاتی در زمینه امام عصر - علیه السلام - نقل کرده اند.

از جمله روایات، این حدیث است که حضرت فرمود(13): من شما را به ظهور حضرت مهدی بشارت می دهم که در میان امت من مبعوث می شود. آن گاه که در بین مردم اختلاف ولغزشها وجود دارد وزمین را از قسط وعدل پر می کند زمانی که از ظلم وجور پر شده باشد. حسن بن محبوب در کتاب مشیخه که از جمله تالیفات شیعه است، اخبار مربوط به غیبت حضرت - عجل الله تعالی فرجه الشریف - را آورده است.(14) این اثر بنا به روایت مرحوم طبرسی، متجاوز از صد سال پیش از غیبت کبری امام عصر - علیه السلام - نوشته شده است. همچنین عالم بزرگ طبرسی تصریح می نماید که محدثان معروف شیعه، در زمان حضرت امام باقر وامام صادق - علیهما السلام - اخبار غیبت حضرتش را در کتابهای خود آورده اند.(15) توجه زیاد به امر ظهور حضرت مهدی - علیه السلام - واهمیت آن، موجب شد که دانشمندان تشیع وتسنن، در مورد حضرت مهدی قائم ومنتظر - علیه السلام - کتاب مستقلی بنویسند، واز خود به یادگار بگذارند. چنانکه در کتاب نوید امن وامان نام سی ودو تالیف ذکر شده است که درباره زندگی حضرت تحلیل وبررسی کرده اند. کتابی دیگر به نام مهدی اهل بیت چهل ویک کتاب از نوشته های اهل تسنن را نام برده که به این امر اشاره دارد. در این کتاب همچنین به یک صد وده تالیف دیگر از شیعیان اشاره شده است.

همچنین در کتاب مهدی منتظر اسامی چهارده کتاب دیگر آمده است. اشاره به این امر ضرورت دارد که بعضی از این کتب پیش از تولد امام عصر - علیه السلام - تدوین وتنظیم شده اند. مثلا رواجنی که در تاریخ (250 ه ق) وفات یافته است از جمله علمای تسننی است که کتاب اخبار المهدی را قبل از تولد امام زمان - علیه السلام - نوشته است.(16) تعداد دیگری از صالحان ویاران با وفای امامان - علیهم السلام - چون محمد بن الحسن بن جمهور وانماطی قبل از تولد وغیبت امام زمان - علیه السلام - درباره آن عدالت گستر وبر پا دارنده پرچم اسلام در جهان وغیبتش کتاب به یادگار گذاشته اند.(17) هم علمای شیعه به حتمی بودن این حدیثها تصریح کرده اند وهم دانشمندان اهل تسنن به تواتر در این باره توافق نظر داشته اند. کتاب نوید امن وامان اسامی هفده نفر از بزرگان اهل سنت را ذکر می کند، که در این مورد احادیث وروایاتی جمع آوری کرده اند. از جمله آنان سجزی مولف کتاب مناقب الشافعی است که در سال (363) هجری قمری وفات یافته است. او می گوید: احادیث واخبار مربوط به حضرت مهدی - علیه السلام - که از رسول گرامی اسلام نقل شده است به حد تواتر به دست ما رسیده است.(18)

مولف کتاب امام مهدی - علیه السلام - می نویسد: اگر اخبار وروایات واصله از طریق شیعه وتسنن شمارش شوند مجموعا به بیش از شش هزار روایت درباره امام عصر - علیه السلام - بر می خوریم. حتی درباره بسیاری از مسایل بدیهی اسلام که همه مسلمانان در آنها تردیدی ندارند ومورد پذیرششان است، تا این حد وتعداد، روایت به نقل ونوشتن نیامده است.(19) بر همین اساس، مسلمانان از همان ابتدای تاریخ اسلام با وعده قیام وظهور حضرت مهدی موعود آشنا بوده اند. بویژه پرورش یافتگان در دامن مکتب اهل بیت رسول خدا وشیعیان، بر این حقیقت مسلم ونویدبخش عدل الهی، اعتقاد راس وپایدار واستوار داشته اند، وهمواره در انتظار میلاد وبعدها در انتظار ظهور آن بزرگوار بوده اند. در احادیث واخباری که درباره حضرت مهدی - علیه السلام - نقل شده، به صراحت آمده است که آن بزرگوار از قبیله بنی هاشم واولاد فاطمه - علیها السلام - وسلاله امام حسین - علیه السلام - است. نام پدر آن گرامی حسن ونام خود آن حضرت همنام پیامبر - صلی الله علیه وآله - می باشد. میلاد او مخفیانه است وپنهانی زندگی خواهد کرد، ودارای دو غیبت است که یکی کوتاه ودیگری طولانی خواهد بود، وتا زمانی که پروردگار عالم مصلحت بداند مخفی خواهد ماند، وسرانجام به امر خداوندگار جهان ظهور وقیام کند وبا شمشیر عدل خویش دین مبین واسلام رسول خدا را در سراسر دنیا حکمفرما وگسترده خواهد ساخت، وجهان هستی را پس از ظلم وجور وستم فراگیر از عدل وداد پر می سازد، وزمینه را برای حکومت عدل اسلامی خویش فراهم می دارد. در بیشتر روایات واخبار، از خصوصیات شخصی وجسمی امام دوازدهم ودیگر ویژگیها که مربوط به آن حضرت است، سخنها نوشته شده ومطالب زیادی نقل گردیده است. اینک به ذکر چند روایت می پردازیم.

چند نمونه از روایات اهل تسنن

1 - رسول خدا - صلی الله علیه وآله وسلم - می فرماید: روز قیامت بر پا نگردد مگر آن که مردی از اهل بیت من، کارها را در دست داشته باشد که اسمش نام من است.(20)

2- از پیامبر اکرم - صلی الله علیه وآله وسلم - نقل است که فرمودند: دنیا فانی نخواهد شد، تا اینکه مردی از اهل بیت من - که وی را مهدی گویند. - بر امت من حکومت کند.(21)

3- حضرت محمد - صلی الله علیه وآله وسلم - در زمینه حتمی بودن ظهور حضرت مهدی - علیه السلام - فرمود: اگر از روزگار جز یک روز باقی نماند، خداوند مردی را از خاندان من بر می انگیزاند واو زمین را از عدل آکنده می سازد، همان گونه که از ظلم وجور پر شده است.(22)

4- رسول بزرگوار اسلام - صلی الله علیه وآله - فرمود:

همانا علی - علیه السلام - بعد از من امام امت است، وقائم منتظر از فرزندان او خواهد بود. وقتی که ظاهر شود زمین را از عدل وداد پر می کند، آن چنان که از ظلم وجور پر شده باشد. سوگند به آن خدایی که مرا به حق مژده دهنده وبیم آور برانگیخت، قطعا کسانی که در غیبت او ثابت قدم واستوار باقی بمانند، از اکسیر هم ناب تر وخالص تراند. جابر یکی از یاران رسول خدا - برخاست وعرض کرد: ای پیامبر خدا! آیا برای فرزند شما قائم - علیه السلام - غیبتی هست؟ حضرت فرمود: آری ای جابر! سوگند به خداوندگارم که مومنان امتحان دهند وخالص شوند وکفار در این راه هلاک گردند. ای جابر! این امر از مصلحتهای الهی وسری می باشد واز رازهای خداوند است که بر بندگانش پنهان داشته اند. تو از شک کردن در آن بپرهیز، چون تردید در این کار خدای بزرگ وعزیز، کفر محسوب می شود.(23)

5- ام سلمه می گوید: پیامبر گرامی اسلام از مهدی موعود یاد می کرد ومی فرمود: آری او حق است واز خانواده بنی فاطمه - سلام الله علیها - خواهد بود.(24)

6- سلمان فارسی - یار با وفای رسول خدا - می گوید: من روزی به خدمت پیامبر بزرگوار اسلام - صلی الله علیه وآله - رسیدم. حضرت، امام حسین - علیه السلام - را روی زانوی مبارک خود قرار داده بود. چشمها ولبهایش را می بوسید ومی فرمود: تو امام وپسر امام وبرادر امام هستی. تو حجت خدا، پسر حجت خدا وبرادر حجت خدایی، وتو پدر نه حجت خدا هستی که نهمین ایشان قائم - علیه السلام - خواهد بود.(25)

6- امام رضا - علیه السلام - فرمود: فرزند وخلف صالح حسن بن علی عسکری - علیه السلام -، صاحب الزمان خواهد بود که مهدی موعود - علیه السلام - است.(26)

7- پیامبر بزرگوار اسلام - صلی الله علیه وآله وسلم - فرمود: شما را به مهدی مژده می دهم، واو در امت (اهل بیت) من برانگیخته ومبعوث خواهد در حالی که بین آنها اختلاف وخطاها ولغزشهاست. آن گاه او زمین را از عدل وداد پر نماید، همان طوری که از جور وستم پر شده باشد. اهل آسمان وزمین از او (حضرت مهدی - علیه السلام -) راضی وشادمان وخوشحال می شوند.(27)

8- حضرت امام رضا - علیه السلام - فرمود: هر کسی که فاقد پارسایی وپرهیزکاری است دین ندارد. همانا کسی گرامی ترین شما در نزد خدا است که به تقوا، زینت یافته باشد. سپس فرمود: چهارمی فرد از فرزندان من، پسر بانویی از کنیزان است، که خداوند منان زمین را به وسیله او از هر ظلم وجور وستمی پاک می سازد، واین فرزند همان است که مردم در تولدش تردید می کنند واو صاحب غیبت می باشد.

وقتی خروج کند، زمین با نور خدا روشن می گردد وترازو در میان مردم نصب می شود. چنانکه هیچ کسی به دیگری ستم نمی ورزد.

9 - مولای متقیان علی - علیه السلام - فرمود: خداوند گروهی را می آورد که او را دوست دارند وپروردگار عالم هم آنان را دوست می خواند، وکسی که در میان آنها غریب ومستور است از طرف خداوند به حکومت می رسد... زمین را از عدل وداد پر می کند، بدون آن که از برایش مشکلی آید. او در ایام کودکی از پدر ومادر خود دور می گردد، وشهرهای مسلمانان را فتح می کند، در حالی که آنان امان می خواهند. زمان برای او آماده می شود وکلامش مورد توجه همه انسانهاست، وپیر وجوان از فرمانش اطاعت خواهند کرد وزمین را از عدل وداد پر می سازد، آن گاه که از ظلم وستم وجور پر شده باشد. در این فرصت است که امامت او در حد کمال قرار خواهد گرفت وخلافتش مستقر وپایدار می گردد وخداوند کسانی را که در قبرها هستند برانگیخته وبر پا می دارد وآنان تغییر پیدا می کنند در حالی که در قبرهای خود هستند. زمین با حضور مهدی - علیه السلام - آباد وخرم می شود ونهرها جاری می گردد وفتنه ها وآشوب وغارتها از بین می روند، وخبر وبرکات در روی زمین افزونی می یابد وبه آنچه بعد از آن باید بگویم نیاز ندارم، از من بر دنیای آن روز درود وسلام باد.(28)

نقل چند نمونه از احادیث شیعیان

1 - حضرت امام صادق - علیه السلام - فرمود: مردم امامشان را نمی شناسند، ما او در موسم حج در کعبه حضور پیدا می کند ودر آنجا مردم را می بیند ولی مردم ایشان را نمی بینند.(29)

2- اصبغ بن نباته می گوید: به خدمت امیر مومنان ومولای متقیان وسرور آزادگان علی - علیه السلام - شرفیاب شدم. مشاهده کردم که آن حضرت در فکر فرورفته است وبا انگشت مبارکش زمین را می کاود. عرض کردم چه شده است که شما را در فکر واندیشیدن می بینم. آیا به زمین میل ورغبتی داری؟ حضرت فرمود: به خدا سوگند! هرگز من میلی به زمین ودنیا نداشته ام. در مورد مولودی از نسل خود می اندیشیدم که یازدهمین نفر از فرزندان من خواهد بود واو مهدی - علیه السلام - است. همان کسی که زمین را از عدل، داد وقسط پر می سازد. همچنان که از ظلم وجور پر شده باشد. از برای او غیبت وحیرتی است، که گروهی از افراد در آن گمراه می شوند وانسانهای دیگری به هدایت ورهنمایی می رسند.(30)

3- شیخ صدوق در اکمال الدین به سند خود از امام جعفر بن محمد - علیه السلام - از پدرش، از جدش، از امام حسین - علیه السلام - نقل می کند که فرمود: در نهمین تن از فرزندان من، سنتی از یوسف وموسی بن عمران است. او قائم ما اهل بیت خواهد بود که خداوند تبارک وتعالی امر ظهور او را در یک شب اصلاح می فرماید.

4 - کلینی از امام محمد باقر - علیه السلام - نقل می کند که فرمود: جابر بن عبدالله انصاری به من می گفت: بر فاطمه - علیها السلام - دختر رسول خدا - صلی الله علیه وآله - وارد شدم. در مقابلش لوحی دیدم که در آن اسامی جانشینان وائمه از فرزندانش وجود داشت. پس دوازده نام را بر شمردم که آخرینشان قائم - علیه السلام - از فرزندان فاطمه - علیها السلام - بود. سه تن از ایشان محمد وچهار نفر آنان علی نام داشتند.

5 - حضرت امام صادق - علیه السلام - فرمود: اگر خبر به شما رسید که صاحب امر (یعنی امام زمان) غایب شده است، شما غیبت او را انکار نکنید.(31)

6- امام صادق - علیه السلام - فرمود: دو غیبت برای قائم - علیه السلام - یکی از آن کوتاه ودیگری طولانی می باشد. هیچ کسی جز خواص شیعه، جای او را در غیبت اول نمی داند وفردی جز دوستان خاصش در غیبت دوم از جای او آگاهی ندارد.(32)

7- ونیز حضرت فرمود: قائم قیام می کند، در حالی که هیچ کسی بر او عهد وپیمان وبیعتی ندارد.(33)

8- پیامبر خدا - صلی الله علیه وآله وسلم - فرمودند: قائم از اولاد من است. اسم او نام من وکنیه اش، کنیه من، شمایلش، شمایل من، سنت وروشش، سنت من خواهد بود. قائم مردم را بر شریعت ودینم وا می دارد وبه کتاب پروردگارم دعوت می نماید. هر کسی از او فرمان برد از من اطاعت کرده است، وهر کسی با او مخالفت بورزد با من مخالفت نموده، وهر فردی غیبتش را انکار نماید مرا انکار داشته است.(34)

9- حضرت امام زین العابدین - علیه السلام - فرمود: قائم ما شباهتهایی با پیامبران خدا دارد. شباهتی با نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، ایوب وبا محمد - صلوات الله علیهم اجمعین - در او وجود دارد. در طول عمر با نوح، در پنهان بودن تولدش ودوری وکناره گیری از مردم با ابراهیم، در خوف وغیبت با موسی، در موضوع اختلاف مردم درباره اش با عیسی، در رسیدن فرج پس از بلا وگرفتاری با ایوب ودر قیام با شمشیر، با محمد - صلوات الله علیهم اجمعین - شبیه خواهد بود.(35)

10- حضرت امام صادق - علیه السلام - در این باره فرمود: همانا غیبتی برای صاحب امر وجود دارد که باید بنده خدا در آن هنگام تقوا وپرهیزکاری بورزد وبه دین خدا چنگ زند.(36)

11- همچنین حضرت فرمود: زمانی بر مردم می رسد که امامشان از آنان غایب است. زراره می گوید: عرض کردم ای امام! تکلیف مردم در آن هنگام چه چیز خواهد بود؟ حضرت فرمود: باید مردم بر آن امری که هستند (از تکالیف واعتقادات مذهبی) تمسک جویند تا آن زمان که امام بر آنان ظاهر شود.(37) ونیز امام صادق - علیه السلام - فرمودند: این امر (ظهور وقیام حضرت قائم) رخ نخواهد داد تا اینکه هر صنفی از مردم به حکومت رسیده باشند، به خاطر آن که کسی نگوید اگر ما حکومت می کردیم. رفتارمان نسبت به مردم به عدالت ودادگری بود. آن گاه حضرت قائم - علیه السلام - به حق وبایستگی وعدل ودادگری قیام می فرماید.(38)

مسأله غیبت

حضرت امام باقر - علیه السلام - فرمودند: ما چون ستارگان هستیم که پیوسته از یک سوی، اختری افول می کند واز سوی دیگر ستاره ای درخشان طلوع می نماید... پس هر گاه اخترنهان طالع شد، سپاسگزار نعمت خدا باشید.(39) مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی می نویسد: غیبت حضرت مهدی - علیه السلام - نه از خدای سبحان ونه از آن حضرت است. بلکه از مکلفین ومردم است. وعلت آن غلبه خوف وتمکین نداشتن مردم از امام می باشد. موقعی که سبب غیبت (در جهان) زایل گردد ظهور واقع می شود.(40) مرحوم کلینی (ره) در کتاب اصول کافی وشیخ طوسی در کتاب غیبت از زراره نقل کرده اند که او گفته است: من به خدمت امام صادق - علیه السلام - رسیدم واز آن بزرگوار شنیدم که فرمود: غیبتی برای قائم - علیه السلام - پیش از قیام خواهد بود. عرض کردم: حضرت امام صادق - علیه السلام - به شکم خویش اشاره کرد. (این بدان معناست که مردم از کشته شدن بیم دارند). امام قائم - علیه السلام - هیچ حکومتی را از روی تقیه به رسمیت نشناخته است ونخواهد شناخت، ومامور تقیه از حاکمی وسلطانی نسبت وتحت نظر حکومت وسلطنت هیچ ستمگری در نیامده است ودر نخواهد آمد. وقتی که ظهور کند با هیچ کسی بیعتی ندارد.

 
   


 

 

 

پاورقى:

(1) بشارات عهدین صفحه 245.

(2) بشارات عهدین صفحه 258.

(3) بشارات عهدین صفحه 238.

(4) سفر تکوین صفحات 20 و17.

(5) کتاب مقدس، چاپ سال 1901 مزمور 37 بند 37 (در ترجمه های تورات به عربی زبور همان مزامیر است).

(6) کتاب الامام المهدی، تألیف: علی محمد علی دخیل، صفحات 47 و40. در کتاب (نوید امن وامان) در صفحه 191 اسامی 33 نفر نوشته شده است.

(7) کمیت: از شاعران بزرگ صدر اسلام، در عصر حضرت امام باقر (علیه السلام) می زیسته است که در سال 126 دار فانی را وداع گفته است.

(8) کتاب الغدیر جلد دوم چاپ بیروت صفحات 203 و201.

(9) الغدیر، جلد دوم صفحه 360، فصول المهمه چاپ نجف صفحه 249.

(10) فصول المهمه صفحه 251.

(11) کتاب المهدی صفحه 113 وصفحات دیگر آن.

(12) کتاب اعلام الوری صفحه 443.

(13) اثبات الهداة، جلد هفتم صفحات 206 - 198، ومسند احمد بن حنبل جلد اول ودوم صفحات 99 - 84 و37 - 27.

(14) اعلام الوری صفحه 444، واثبات الهداة جلد هفتم صفحه 53.

(15) اعلام الوری صفحه 443.

(16) کتاب مهدی منتظر صفحه 21- فهرست شیخ طوسی چاپ دانشگاه مشهد صفحه 176.

(17) فهرست شیخ طوسی صفحات 301 - 284.

(18) کتاب المهدی المنتظر صفحه 85.

(19) کتاب (امام مهدی) صفحه 66.

(20) مسند احمد بن حنبل جلد اول صفحه 99.

(21) غیبت، شیخ طوسی صفحه 113.

(22) کتاب (امام مهدی) صفحه 66.

(23) کتاب ینابیع المودة، چاپ هشتم ، چاپخانه کاظمیه صفحه 494.

(24) مستدرک علی الصحیحین جلد چهارم صفحه 575.

(25) کتاب ینابیع المودة صفحه 492.

(26) ینابیع المودة صفحه 491.

(27) مسند احمد بن حنبل جلد دوم صفحه 37.

(28) ینابیع المودة، چاپ کاظمیه صفحه 467.

(29) اصول کافی جلد دوم صفحه 337.

(30) اصول کافی جلد اول صفحه 338.

(31) اصول کافی جلد اول صفحه 338.

(32) اصول کافی جلد اول صفحه 340.

(33) اصول کافی جلد اول صفحه 342.

(34) کتاب اعلام الوری صفحه 435.

(35) کمال الدین، چاپ آخوندی صفحه 322.

(36) کتاب اعلام الوری صفحه 425.

(37) کمال الدین، چاپ آخوندی صفحه 343.

(38) اثبات الهداة جلد هفتم صفحه 428 وغیبت نعمانی صفحه 427.

(39) گزیده اصول کافی جلد اول صفحه 89.

(40) رساله امامت به نقل از (نوید امن وامان) فصل سوم صفحه 25.

منبع:

http://www.m-mahdi.net/farsi/books/077/002.htm